Om een UI-ontwerp van topklasse te maken, moesten we als ontwerpers de status quo in de niche van medische hulpmiddelen voor chirurgie nauwgezet onderzoeken.

Als gespecialiseerd UX-design bureau voor medische apparatuur kunnen we deels vertrouwen op onze bibliotheek met tientallen soorten gebruikersinterfaces voor medische apparatuur. Maar de duivel zit in de details.

In plaats van ons te beperken tot algemene perspectieven, hebben we diep gegraven en de details onderzocht die een ultrasone snijder uniek maken, zoals de hanteerbaarheid, de manier waarop de aandacht door de interface wordt geleid of de interacties die goed werken voor chirurgen.

Deze nauwgezette ontwerpanalyse gaat net zo goed over uitzoeken wat niet werkt als over het ontdekken van die patronen die vertrouwdheid creëren bij gebruikers.

Het gebruik van medische apparatuur is een zeer fysieke aangelegenheid die het design van menselijke factoren complex maakt.

De ultrasone snijplotter heeft fysieke knoppen voor belangrijke functies en sleuven om patronen in te steken. Deze vormen een integraal onderdeel van de user experience.

De UX van dit medische apparaat heeft een extra twist: artsen raken het scherm met de niet dominante hand (links) aan. Dat verandert alles.

Dus in het op feiten gebaseerde proces van GUI-design moesten we rekening houden met:

(1) Welke interactiepatronen kennen artsen van andere medische apparaten?

(2) Hoe beïnvloedt het verschuiven van de aandacht van de patiënt naar de gebruikersinterface de cognitieve bronnen?

(3)Hoe functioneert de fijne motoriek onder deze omstandigheden?

Al deze factoren hebben de gebruikersinterface beïnvloed, zowel op grote als kleine manieren. Ze bepaalden bijvoorbeeld de grootte van UI-componenten, hun positionering en de interactiepatronen waaruit de GUI bestaat.

Studies uit de cognitiewetenschap hebben ons evidence-based ontwerpproces ondersteund.

In het dagelijkse proces van samenwerking met belanghebbenden deelden we met productmanagers de inzichten die helpen om perspectief te bieden op de voor- en nadelen van dit of dat specifieke ontwerpdetail van de gebruikersinterface. Stakeholders kunnen dit onderzoek begrijpen omdat we laten zien hoe een principe pragmatisch van toepassing is in het ontwerp voor de GUI van hun medische apparaat.

Onderzoek naar menselijke factoren helpt productteams goede ontwerpbeslissingen te nemen die de veiligheid en bruikbaarheid van interfaces voor medische hulpmiddelen verbeteren. Het is niet de enige bron van informatie in evidence-based design, maar het geeft zeker robuustheid aan het proces omdat het helpt andere gegevenspunten te integreren in een samenhangend geheel.

Schetsen en wireframes zijn deliverables die we gebruikten om ideeën te verzamelen en ontwerpopties te communiceren aan producteigenaren, gebruikers en technici. Naarmate het ontwerp van de gebruikersinterface zich ontwikkelde, gingen we van eenvoudige schetsen naar steeds geavanceerdere wireframes.

Een verrassend aspect van deze evolutie is hoe we pendelen tussen verschillende perspectieven van de gebruikersinterface. In de ene sprint kunnen we bijvoorbeeld de lay-out van de interface als geheel herzien, terwijl we in een andere sprint opties voor een bepaald onderdeel onderzoeken.

Geleidelijk aan wordt de user experience van het medische apparaat stabiel, wat betekent dat zowel het geheel als de kleinste details hun ideale vorm vinden.